مجلس قياده القهوه
مجلس قياده القهوه طبعا ملوش دعوه بالى بيحصل على القهوه طبعا طالما مفيش حد بيكسر كراسى ولا بيحدف طوب على ازاز القهوه
اصل الحاجات دى تعد ممتلكات عامه للقهوه كلها، صحيح ان الواد القهوجى بقى رزل و الزباين كلها مخنوقه منه بس وماله المعلم هو اللى قال له يعمل كده
قال ما فيهاش حاجه لو زبون طلب سحلب و الواد القهوجى جاب له شاى او طلب قهوه مضبوطه و الواد القهوجى قاله ماشيها ساده علشان فى ازمه سكر فى القهوه بس برضه و ماله لازم نحافظ على الاستقرار فى القهوه
و بعدين المعلم صاحب القهوه هو اللى بيقول مين يشرب ايه
اصل بقى حكايه المعلم انه بيدور القهوه على ما صاحبها ربنا يفك سجنه او يفتكره اصله اتمسك فى قضيه و محدش عارف حيطلع منها ولا لا
و ابنه عبيط ما يقدرش يدور القهوه و الزباين كلها مبيطقهوش لا هو ولا امه
قوم المعلم الجديد قال انا حدور القهوه على ما نلاقى حد يشتريها و تفكوا انتوا بالقرشين و كان الله بالسر عليم
قوم الزباين لما عرفوا بالموضوع و زهقوا من المعلم الجديد و عمايله عملوا اعتصام على باب القهوه و ناموا على الرصيف اللى قدام القهوه و محدش بقى عارف لا يخش ولا يطلع و جابوا نصبه شاى و قعدوا على الرصيف و طز فى القهوه
اضطر المعلم انه يعمل اجتماع لمجلس اداره القهوه و يناقش الوضع اللى اتضح انه مفيش حل غير انه يبطل رزاله و يدى كل زبون طلبه
قرر المعلم انه يستعين ببعض البلطجيه لحمايه مصالح القهوه و اثناء و جود الزباين المعتصمين هجم البلطجيه قوم الزباين مسكوا كام واحد من البلطجيه و لامؤاخذه قلعهوم ملط و دخلوهم القهوه للمعلم
ولحد هنا الديك اذن و بكره نكمل بقيت الحكايه
:)
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق